بوتاکس نام اختصاری سم بوتولیسم است.از بوتاکس برای از بین بردن چین وچروک استفاده می شود.ژل موقت عوارض جانبی خاصی ندارد اما ژل دائم می تواند عوارضی مانند حساسیت داشته باشد. امروزه در کشورهای اروپایی از ترکیبات تزریقی
متععدی جهت رفع چروک یا افزایش حجم اعضای بدن استفاده میشود که متاسفانه در جامعه ما اطلاعات محدودی دراین باره وجود دارد.
به اختصار باید گفت که این نوع ترکیبات به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
ترکیبات فلج کننده ،که با فلج کردن عضلات پیشانی یا دور چشم ،اسپاسم آن ناحیه را رفع میکنند و مانع از انقباض عضلات می شوند ،بنابراین باعث رفع چروک و گاه بالابردن ابروها می شوند و طول اثرشان بین 3 تا 6 ماه می باشد.
بوتاکس نام اختصاری سم بوتولیسم است . تزریق مقدار کمی از این ماده بطور مستقیم در ماهیچه فعالیت آن را کم کرده و خطوطی را که نتیجه پرکاری آن روی صورت بوجود می آید از بین می برد در نتیجه صورت جوان تر و شاداب تر بنظر می
رسد.یک روش سریع و نسبتا غیرتهاجمی است.
برای درمان چروک های پیشانی و کنار چشم ها (در مناطقی که حرکت عضلانی ضروری نیست)می توان از بوتاکس استفاده کرد تا از پیشرفت و ایجاد چروک ها جلوگیری شود.هم اکنون بوتاکس در آمریکا روشی است که بیشترین استفاده را از نظر
زیباسازی صورت دارد و هنرپیشه های هالیوودی بیشترین مصرف کنندگان این ماده هستند.
ترکیبات پرکننده به دو نوع موقت و دائم (پلی اکریل آمید)خود دارای انواع مختلفی می باشد و مطالعات و تحقیقات متعدد برروی برخی انواع آن در اروپا طی سی سال گذشته نشان داده که نه تنها هیچ گونه حساسیت ،سرطان زایی ،مسمومیت و… با
آن وجود ندارد ،بلکه غیر قابل جذب و تجزیه بودن ،تطابق کامل با بافت پیوندی بدن و یکنواختی کامل آن نیز به اثبات رسیده است.
ژل های دائمی در اصل همیشگی بوده ،اما چون بعد از گذشت 5 تا 6سال کوچکتر شده و بافت های بدن نیز تحلیل می روند ،ماندگاری آنها را باید بین 5 تا 10 سال در نظر گرفت . امروزه ژل های دائمی بطور عمده شامل پلی اکریل آمید و پلی متیل
متاکریلات می باشند.
عوارض تزریق بوتاکس
